3 december 2020

Vol verwachting klopt ons hart....

Het is wat.... het is bijna 5 december en dat is voor lijfelijk jonge kinderen al heel spannend, maar ook voor het niet lijfelijke jonge kind in mijn hoofd is dit een (veel te) spannende tijd.... 

Al weken is het spannend en leeft de jongste telg in mijn hoofd, Lesley, continu op het randje van hysterie en dat allemaal door Sinterklaas. 

Alsof het in een normaal jaar al niet uitdagend genoeg is om daar mee te dealen, spant 2020 toch echt wel de kroon, of de mijter, wat jij wil.... 

Het is net als met Sinterklaas zelf, of je er nu in gelooft of niet, het valt niet te ontkennen, corona waart door de wereld en dat bracht bij Lesley nog net wat meer stress dan anders. 

Sinterklaas is natuurlijk een oude man en valt onder de doelgroep. In Spanje waren ze een tijd lang heel streng en mocht niemand meer naar buiten en oh jee, zou Sinterklaas dan wel mogen komen? 
Nou ging dat gelukkig goed; hij is nog gezond en hij en zijn Pieten gezelschap, inclusief paard zijn veilig in Nederland aangekomen. 

Dat Sinterklaas thuis werkt is hier in huis en hoofd absoluut geen probleem, dat doen een aantal van mijn vrienden ook en die zijn niet eens zo oud als Sinterklaas, dus dat werd acuut geaccepteerd. Maar de zorgen over of en hoe Sinterklaas hier langs zou kunnen komen om een schoen te vullen (want cadeautjes, tja, daar doen we dan maar niet aan, dat lijkt een onmogelijke opgave) bleven toch wel 24/7 door het hoofd van Lesley en daardoor dus ook mijn hoofd spoken. Hysterische huilbuien, heel veel vragen en daardoor een hele boze en geïrriteerde puberstem tot gevolg. 

Al weken zitten Rik en Lesley elkaar nog meer in de haren dan ze anders al doen (en geloof me, het is op een normale dag al niet echt heel gezellig tussen die twee). 
Rik is al die Sinterklaas hysterie van tijd tot tijd helemaal beu en zegt dan tegen Lesley dat Sinterklaas niet bestaat. Dat levert dan uiteraard het nodige gehuil op en uiteindelijk komt Lesley steeds vaker met haar verweer tegen Rik: "Je bestaat zelf niet!", waarop Rik weer even zijn mond houdt en ik stiekem best moet gniffelen.... Go Lesley! 

Maar goed.... 
Nu kan ik/mijn systeem best veel dingen regelen en oplossen, maar 5 december blijft toch altijd een ingewikkeld dingetje met een 24/7 en nog meer alerte Lesley dan anders... 

Nou kent mijn Woonbegeleider Sinterklaas toevallig persoonlijk en dus hadden we afgesproken dat Lesley een brief aan Sinterklaas mocht schrijven en dat hij die dan persoonlijk af zou geven. Maar domme ik, vergat samen met Lesley de brief te schrijven en dus kon Woonbegeleider afgelopen maandag geen brief meenemen. En dus waren we terug bij af: tranen met tuiten.

Woonbegeleider komt altijd op maandag en dat is op zich een fijne dag, volgens Lesley, want dan mag ze haar/mijn schoen zetten en dat doet ze altijd meteen al 's morgens vroeg. Je kunt er immers maar op tijd bij zijn. Als woonbegeleider dan komt, dan drinken we thee en eten mandarijntjes. Alleen heeft Woonbegeleider niet altijd trek in zijn mandarijntjes. 

Op dinsdag ochtend is het dan altijd een enorm feest want dan is Sinterklaas of Piet geweest en heeft Lesley overheerlijke mandarijntjes in mijn schoen! Hoera!! 

Rik was het gehuil en gezeur om de brief helemaal beu en dus schreef hij vannacht een mail naar Woonbegeleider of hij de brief misschien kon komen halen, want zaterdag was Sinterklaas (gelukkig) weg en zou de brief maandag dus te laat zijn. Hij wilde hem ook wel naar Woonbegeleider gaan brengen als het moest, als het gezeur maar ophield. En zo verscheen er een uur geleden een appje in mijn gsm: "is het goed als ik om 12.45u de brief voor Sinterklaas kom halen?" Slik, oeps... eh.. JAAAA! 

En zo schreven we dus ook samen (Lesley kan niet lezen of schrijven, behalve in emoticons en daar is de Sint toch echt te oud voor!) een korte brief aan Sinterklaas, de oude man heeft het immers razend druk... Lesley dicteert, ik schrijf en ze ondertekent hem uiteraard helemaal zelf. En stiekem moet ik best lachen. 

Woonbegeleider kwam langs, we renden naar beneden, overhandigden hem de 'brief' en ik vroeg hem of hij hem even wilde lezen... Vooral de eerste zin. En of hij wist of Sinterklaas zijn weekboodschappen toevallig nog moest doen? Woonbegeleider dacht van wel en dus drukte ik hem gauw een muntstuk in handen met de woorden. Wow... Als je maandag dan langskomt dan zijn we heel benieuwd of Sinterklaas de brief gelezen heeft en wat hij daarvan vond. En we snappen het best wel als hij zaterdag niet langs kan komen hoor. We zien je maandag weer ok? Groetjes aan Sinterklaas. 
En zo vertrok Woonbegeleider weer naar huis, of misschien wel meteen naar Sinterklaas, dat weten we niet zeker. 

Of Sinterklaas ook iets komt brengen zaterdag of misschien wel iets achterlaat bij Woonbegeleider, dat weten we natuurlijk niet, maar Lesley is in ieder geval dolgelukkig dat Sinterklaas haar brief toch nog op tijd gaat lezen! 

En Rik.... die is er iets minder blij mee... 
(maar het was wel een lieve actie van hem om Woonbegeleider om deze grote gunst te vragen) 

Enne Woonbegeleider, mocht je dit ooit lezen: dank je wel dat je die extra mile loopt om dit soort (en nog veel meer) dingen voor mij/ons te doen!