30 januari 2023

Eerst leren... dan pas beweren....

Vandaag werd ik via Facebook geconfronteerd met een TikTok filmpje van een zekere mikemeijer89. En dat filmpje zorgt ervoor dat ik nu eindelijk een blog zit te tikken wat ik al heel lang wilde tikken, maar wat er tot nu toe nog niet van gekomen was. 

Ik zit zelf niet op TikTok, daar voel ik me iets teveel dinosaurus voor, en dus ken ik deze hele Meneer Mike ook niet, maar ik geloof niet dat ik er veel aan gemist heb.

In dit filmpje maakt Meneer Mike zich zorgen over hoe moeilijk de jongeren van tegenwoordig het hebben. Er is namelijk zoveel informatie beschikbaar, dus als je twijfelt over je geaardheid, dan kun je door die hoeveelheid aan informatie wel eens een bepaalde richting op getrokken worden en er zou zomaar druk kunnen ontstaan om je te moeten 'conformeren naar de normen van de maatschappij'. Meneer Mike denkt dat het niet handig is om als 14 of 15 jarige een definitieve keuze te maken, want dan is je brein nog niet volledig ontwikkeld en kun je sommige gevolgen (nog) niet goed overzien. Sommige keuzes zijn heel definitief en kun je niet ongedaan maken. Dus volgens Meneer Mike moet je wachten tot je 25e om zo'n definitieve keuze te maken, zoals bijvoorbeeld "het transformeren naar het andere geslacht", want 'eens dat proces gestart is, is het heel moeilijk om het te stoppen'.

Tot zo ver Meneer Mike.
Dit filmpje roept een hele hoop in mij op, waar zal ik eens beginnen?

Hij begint met het praten over geaardheid en vervolgens stapt hij moeiteloos over naar "transformeren naar het andere geslacht". Laten we even duidelijk zijn: geaardheid en (trans)gender hebben op zich vrij weinig met elkaar te maken. Je geaardheid gaat over tot wie of wat je je romantisch en/of seksueel aangetrokken voelt, kortom op wie je valt en zit dus (in theorie) in je hart. Gender gaat over jezelf en hoe jij je van binnen voelt. Gender zit dus in je hoofd en heeft niks met de ander te maken. De enige relatie tussen geaardheid en gender is, dat je geaardheid eventueel iets kan zeggen over tot welk gender je je aangetrokken voelt. That's it...

Dat er enorm veel informatie te vinden is voor jongeren, is een feit. Persoonlijk zou deze dinosaurus, die nog uit het tijdperk stamt dat telefoons nog aan een gekrulde draad vastzaten, en waarvan de enige opvraagbare info zo ongeveer een bandje was die je vertelde hoe laat het was, en computers er een half uur over deden om met veel lawaai verbinding te maken met het wereldwijde web, het erg fijn hebben gevonden om de beschikking te hebben over ook maar enige informatie, die ik een beetje 'discreet' had kunnen vinden, maar dat terzijde.

Kortom, ik denk dat jongeren die waar dan ook over twijfelen, blij zijn dat ze makkelijk informatie kunnen vinden waarin ze zich kunnen herkennen. Want als je je hetzelfde voelt als de grote meerderheid in je omgeving, dan hoef je niet te zoeken. Dat ga je pas doen als je je sowieso al 'anders' voelt, als je niet in dat plaatje past. En hoe fijn is het dan om tot de ontdekking te komen dat er meer mensen zijn die zich voelen zoals jij je voelt. Dus ja, er is zeker veel informatie te verkrijgen, maar dat lijkt me niet noodzakelijk een slecht iets.

Als we het dan hebben over de "druk om je te conformeren naar de normen van de maatschappij", dan zou je je kunnen afvragen wat die normen dan zijn. Meneer Mike lijkt te suggereren (en ik geef toe: dat vul ik in) dat 'genderdivers' of transgender de norm is. Maar is dat zo? Volgens mij is de maatschappij nog steeds voor het overgrote deel binair ingericht. Man óf vrouw. Volgens mij wordt er bij het 'huisje, boompje, beestje' plaatje nog vooral over hetero seksuele huisjes gesproken en als we naar seksuele voorlichting kijken, dan wordt die toch echt nog steeds vooral gericht op heteroseksuele individuen/koppels. Dus wat is dan eigenlijk die maatschappelijke norm? Diversiteit? Het lijkt er niet echt op, maar ik zou me kunnen vergissen. 

En ja, ik zie en hoor ook wel de kreet dat 'genderdivers' of transgender zijn een hype is, of een modegrill. En wellicht heeft dat inderdaad te maken met de hoeveelheid aan informatie die je tegenwoordig kunt vinden. Maar weet je??? Vroeger at je vlees of geen vlees. Er waren geen veganisten, pescotariërs, flexitariërs of pollotariërs. Ze zullen er ongetwijfeld wel geweest zijn, (net zo goed als er altijd al genderdiverse mensen geweest zijn), maar het werd pas 'een ding' toen mensen toegang kregen tot informatie en zich konden informeren. 

Kinderen van 14 en 15 jaar (en jonger) hebben nog niet een volledig ontwikkeld brein, dat klopt (maar sommige mensen van 25+ hebben dat blijkbaar ook nog steeds niet). Het puber brein is er nog niet op ingericht om te kunnen plannen, lange termijn beslissingen te nemen of consequenties daarvan volledig te overzien. Dat is helemaal waar, en daar kan ik niks tegenin brengen. Maar terwijl we dit allemaal weten en dit ook bewezen is, vragen we wél doodleuk aan 12-13-14 jarigen om een vakkenpakket/profiel/studierichting te kiezen die de rest van hun toekomst gaat bepalen. Dán worden ze ineens wel gedwongen om keuzes te maken die ze niet kunnen overzien en dan doet er (vrijwel) niemand moeilijk over dat niet volledig ontwikkelde brein?

Meneer Mike zegt dat een keuze tot "transformeren naar het andere geslacht" definitief en onomkeerbaar is. Maar beste Meneer Mike, als je op je 12e een profielpakket hebt gekozen en je komt er op je 16e achter dat dat profiel helemaal niet past bij wat je later als je écht groot bent wilt gaan doen, dan kom je erachter dat die keuze van destijds (die iedereen zo normaal vond) ook behoorlijk definitief en onomkeerbaar was. En guess what? Die keuze bepaalt dan dus wel degelijk je toekomst. 

In deze maatschappij zijn er veel meningen over kinderen die al op jonge leeftijd van geslacht wijzigen. En die meningen zijn, net zoals dit hele verhaal van Meneer Mike gebaseerd op een boel misvattingen. 

In Nederland is het zo dat kinderen pas vanaf de start van hun puberteit (vastgesteld door een arts) eventueel mogen beginnen met puberteitsblokkers. Deze zorgen ervoor dat het lijf niet de puberteit in gaat van het geboortegeslacht en geeft de jongere nog wat bedenktijd om uit te zoeken hoe het precies zit/moet zijn (en dat gaat met héél véél begeleiding en niet over één nacht ijs).

Vanaf 16 jaar kan er, wederom na heel veel psychologisch onderzoek en met goedkeuring en onder begeleiding van artsen, gestart worden met hormonen. En ook hiervoor geldt, dit gaat absoluut niet over één nacht ijs en je wordt echt (tot vervelens toe) begeleid en onderzocht. 

Pas vanaf 18 jaar mogen er operaties plaatsvinden, maar dan ben je dus ook geen kind meer, want voor de wet ben je dan officieel volwassen. (Hierop is één uitzondering en dat is de borstverwijdering, die mag in uitzonderlijke gevallen al vanaf 16 jaar, wederom na veel onderzoek en met toestemming van de arts). *

Er is ook nog zoiets als een sociale transitie, waarbij je gaat leven in de rol van het andere gewenste geslacht. Dit gebeurt bij (jonge) kinderen wel. Maar is dat erg? Andere kleding, ander kapsel, andere naam..... Voor deze kinderen een big deal (ze worden er doorgaans een stuk gelukkiger van), maar niks wat onomkeerbaar is: kleding kan verwisseld worden, haren groeien weer aan en ook een naam kan weer gewijzigd worden...) 

Dus waar maakt iedereen zich zo druk over? Daadwerkelijk "transformeren naar het andere geslacht" en al die onomkeerbare, definitieve veranderingen, die vinden niet plaats als je 13-14-15 jaar bent. 

Kinderen die twijfelen over wie of wat ze zijn en dit grondig gaan uitzoeken, zijn op dat cognitief gebied vaak een stuk volwassener en wijzer dan hun leeftijdgenoten. Als je ze zou laten wachten tot hun 25e, zoals Meneer Mike suggereert, dan veroorzaakt dat een boel leed en een deel zal het niet eens halen tot de 25... Want dat is de realiteit.

Dus... Lieve Meneer Mike, in plaats van u zorgen te maken over de keuzes van genderdiverse jongeren, wat heel lief is, en te pleiten om hen tot hun 25e te laten wachten, kunt u zich misschien eerst beter informeren voor u paniek gaat zaaien en stemming gaat lopen maken met uw geroeptoeter... 

Er is namelijk best heel veel informatie te vinden, die u klaarblijkelijk nog niet gevonden hebt!

foto: Internet

* bron: Amsterdam UMC locatie AMC