Nou ja... Op zich dan, want aangezien er in mijn hoofd nog een aantal inwoners zijn, heb ik inmiddels wel geleerd dat het ook heel verstandig is om af en toe iets te doen, wat zij heel leuk vinden en ik iets minder. Door dat af en toe te doen, krijg ik ook de vrijheid om dingen te mogen doen, die ik heel leuk vind en waar sommige stemmen helemaal niks aan vinden. Voor wat hoort wat, zullen we maar zeggen.
Maar soms komen we op iets uit wat we eigenlijk allemaal wel leuk vinden: een film of een serie kijken. De volwassen stemmen maakt het allemaal niet zo veel uit en ze bemoeien zich er doorgaans niet zo mee, maar met drie kids van 6 (emotioneel 3), 12 en 16 is dat natuurlijk een ander verhaal.
En omdat ze er onderling niet altijd even vredig uitkomen hakte ik de knoop dit keer door en werd het een stokoude Nederlandse politie serie: Unit 13.
Politie betekent doorgaans actie en spanning: Rik en Roy tevreden.
Politie betekent misschien ook wel kans op een slimme en lieve hond: Lesley blij.
En zo begon ik heel relaxed aan mijn eerste seizoen.
Maar eigenlijk weet ik al vrij snel, dat het niet geheel relaxed gaat zijn.
Al snel na het begin begint Lesley met haar vragenvuur. "Is er een hond?" "komt er een hond?" "Wanneer komt er een hond?" "is die hond lief?" "Mag je niet aaien hè, een pliesie hond want die is aan het werken." Bla bla bla...
Ik weet inmiddels beter dan op alles antwoord te geven, maar na een paar minuten is het schaarse geduld van Rik op en hij buldert dan ook: "hou je bek, kutbaby, we proberen te kijken!"
Maar Lesley laat zich niet zomaar de kaas van het brood eten en reageert verontwaardigd met "nou ik ook hoor! En ik ben geen baby, ik ben zes! Dat komt na vijf, dus ik ben geen baby. Je bent zelf een baby!"
Rik zet zich alweer schrap om in de tegenaanval te gaan, waarop Roy zich ermee gaat bemoeien en Rik waarschuwt er niet op te reageren en Lesley de opdracht geeft om alle rode auto's te tellen.
En geloof me, er zaten best veel rode auto's in! (ook al was het vaak dezelfde). "die is rood. één", "Nee, die is blauw, mag niet.""Oh, die is ook rood, twee".... "die is een beetje rood, mag dat ook? dan is het drie, maar als dat niet mag dan is het toch twee."
En weer komt er een boos gesnuif vanuit Rik en geeft Roy de opdracht aan Lesley om ze niet hardop te tellen en dan gaan we straks kijken of we evenveel rode auto's hebben gezien. Een soort van wedstrijdje dus... Probleem weer even opgelost.
Dan komt er het moment dat er een (rode) auto ontploft en in de fik vliegt. De heren zijn nogal onder de indruk 'vet...gaaf!' En ook Lesley laat weer van zich horen: "oh, oh... die is kapot."
Rik reageert geïrriteerd: "duhuh... zou je denken?"
En Lesley, aan wie zowel sarcasme als ironie niet besteed zijn babbelt weer vrolijk verder: "Ja echt. Ik denk niet dat hij het nog doet."
En de heren besluiten (gelukkig) hetzelfde te doen als ik... er maar hartelijk om te lachen en verder te kijken...
Dit seizoen duurde vier dvd's lang en ja we hebben ze allemaal gekeken.
Volgens Lesley zaten er 100 miljoen duizend rode auto's in.
Roy zei dat dat helemaal klopte....
Lesley blij..... "Maar er was geen hond!"
Dat u dat maar weet!
 |
| foto: internet |
