2 oktober 2021

Spreken is zilver, zwijgen is goud… of toch niet?

Soms vraag ik me af of ik moet leren m’n mond te houden of dat het juist goed is dat ik dat soms (bewust of onbewust) niet doe…. 
Laat ik dat even uit proberen te leggen met een voorbeeldje, waarvan ik niet zo goed weet of ik er goed aan doe om mijn mond open te trekken of juist niet...

Ik maak graag en het liefst ook dagelijks gebruik van de ‘tegen verspilling’ bak van mijn lokale supermarkt. Alle vers producten (vlees/vis/koeling) met de datum van vandaag komen daar in te liggen voor het geweldige bedrag van €0,35. Ik zoek braaf iets uit om die dag (of de volgende) te eten, zowel lunch als avondeten en soms neem ik iets mee om in te vriezen. Zou ik dit niet doen, dan heb ik simpelweg aan het eind van de maand slechts droge oude boterhammen om op te knagen en op deze manier kan ik ook aan het eind van de maand nog een redelijk gezonde maaltijd klaarmaken. 

Vandaag werd de bak gevuld toen ik aankwam in de supermarkt en ik wilde graag wat sla scoren voor vanavond. Tot mijn verbazing vormde zich al snel een flinke rij voor die bak. Dat had ik echt nog nooit gezien! 

Toen de medewerker klaar was met het vullen ervan, duwde een mevrouw haar karretje naar voren, haar partner duwde iemand anders aan de kant en vrouwlief en hij begonnen ALLE (dure) producten (zoals vlees en vis bijvoorbeeld) in hun kar te schuiven. Iemand probeerde nog om een arm uit te steken naar de bak, maar werd niet zachtzinnig aan de kant geduwd door meneer… 

Andere mensen uit de rij begonnen af te druipen en ik stond echt met verbazing en een overdosis ergernis van een afstandje toe te kijken. Ineens hoor ik mezelf vragen: “vindt u uzelf niet ook een beetje ontzettend asociaal?” Een boel ogen uit de rij keken enigszins verschrikt mijn kant op. En eerlijk is eerlijk, ik schrok zelf ook wel van mezelf. 

Het koppel vond dit echter duidelijk niet. Waar ik me mee bemoeide? Ik kon niet oordelen over of zij dat nodig hadden of niet. Dus ik hoorde mezelf opnieuw zeggen: “dat klopt, daar kan ik ook niet over oordelen, dus dat deed ik ook niet. Maar ik kan wel oordelen over wat ik u hier ZIE doen. En dat is wat ik dus doe. Ik vind uw gedrag nogal asociaal en vraag me serieus af of u dat zelf niet vindt?” Het antwoord van dit koppel kwam niet, maar andere mensen uit de rij knikten van ja, dus ik zal niet de enige zijn die dit nogal belachelijk vond. 

Ik besloot dan ook maar dat ik vandaag maar even geen zakje sla zou gaan eten. En shakend van boosheid/adrenaline/angst of wat dan ook, liep ik de winkel uit. 

Ik ging braaf nog een pokemon vangen op het plein (om rustiger te worden) en liep vervolgens richting huis. Onderweg zag ik het betreffende koppel hun buit in een dikke (behoorlijk nieuw uitziende) Audi (met Belgische kentekenplaat) stoppen….. 

Ik kan niet helpen dat de oordelen massaal door mijn hoofd beginnen te gieren, Maar ik doe mijn best om mijn mond te houden over mijn opkomende twijfels over de noodzaak van hun ‘rooftocht’….. 

Natuurlijk mag ik er niet al te veel van zeggen en vinden: ik ga zelf ook naar België om daar goedkoop te tanken en wat boodschappen te scoren die daar nu eenmaal wat goedkoper zijn dan hier, maar toch, houd ik altijd wel rekening met andere mensen en zal ik me (zeker in een ander land) nooit zo opstellen als dit koppel hier deed, om welke reden dan ook.

Ik weet nog steeds niet of ik trots ben dat ik er iets van gezegd heb, of dat ik beter mijn mond had kunnen houden, maar één ding weet ik wel zeker: dit vond ik nou eenmaal niet ok!

Hoe dan ook Belgisch koppel: Ik hoop dat u heel trots op uzelf bent en dat u hier lang van zult eten, zodat de inwoners van deze armere (achterstands) wijk de komende dagen ook nog wat kunnen scoren en u lang niet meer hoeven te zien!

foto: gevonden op internet


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Babbel je mee?