18 december 2019

Rust in de tent....

Afgelopen weekend was ik een weekendje weg.
Ik had me wederom ingeschreven voor de Scheveningen Light Walk. Een wandeling door nachtelijk, of toch in ieder geval donker, Scheveningen, waarbij je langs allerlei licht en vuur acts wandelt.

Vorig jaar had ik me hier ook al voor ingeschreven, maar toen werd er last minute besloten dat het niet door kon gaan vanwege de heftige storm die er rondwaarde. Hierdoor zouden sommige acts een gevaar op kunnen leveren en dus werd de (op dat moment terechte) beslissing genomen. It's better to be safe than to be sorry.

Wat wel een beetje jammer was, was dat tegen de tijd dat de eerste startgroepen zouden vertrekken, de windkracht enorm was afgenomen en het gevaar geweken was, maar ja, ook de organisatie van een event heeft (net als de weer mannen en vrouwen) geen glazen bol. Niks zo veranderlijk als het weer, zo blijkt maar.

Maar goed, uiteraard was ik best een beetje teleurgesteld toen, vooral ook (Hollander als ik ben) omdat de deelnemers geen geld terug of andere compensatie kregen, maar de mail, later in het jaar, dat we met korting konden inschrijven voor de nieuwe editie van 2019, maakte veel goed. En dus schreef ik me opnieuw in!

Omdat Scheveningen voor mij niet bepaald naast de deur ligt, besluit ik er altijd een weekendje van te maken. Er gaat niks boven een weekendje aan zee, aangezien ik in ons ienieminie kikkerlandje zo ver van de zee vandaan woon, als maar mogelijk is.

Al jaren boek ik iedere keer hetzelfde 'hotel'. Ik zet het woord tussen aanhalingstekens, omdat het die naam eigenlijk niet echt waard is. Ok, vooruit het zijn geen slaapzalen, maar één of twee persoonskamertjes (van hooguit 12m2), veelal met gedeelde douche en toilet.

De kamer bevat vrij weinig: een bed, een wasbak, een plank die je bureau kunt noemen (20 cm breed) en een kast van dezelfde breedte. Verder hangt er een mini tv op een onmogelijke plek en staat er een stoel die je (door gebrek aan ruimte) amper kunt verschuiven....

Maar ach, het bed ligt zalig, de ligging is geweldig, het internet doet het goed, het ontbijt is heerlijk en de prijs is laag. Reden voor mij om er keer op keer dus weer terug te komen.

Het personeel kent me inmiddels al en weet dat ik de voorkeur heb voor een kamer bovenin aan de achterzijde en ook dat gegeven vind ik wel wat hebben.

Toen ik de trein uitstapte, kwam ik tot de ontdekking dat het hier een stuk kouder was dan thuis en daar had ik uiteraard niet helemaal op gerekend, dus met mijn wind en waterdichte zomerjack was het behoorlijk fris. Hoe dichter ik bij zee kwam, hoe meer het me opviel dat het wederom flink waaide.
En eenmaal op de boulevard, bedacht ik me, dat het helemaal niet onder deed voor de storm van het jaar ervoor. En dus hield ik mijn hart vast. Het zou toch niet weer afgelast worden???

De regen en de wind zorgden ervoor dat het enorm koud was, en dus dook ik al vroeg in de middag mijn hotel kamertje in, om me binnen te vermaken.

En wat me in de loop van deze dagen opviel was, hoezeer ik tot rust kwam in dit hokje.
Thuis heb ik enorm veel afleiding en enorm veel prikkels. Ik kan me van het een in het ander storten en ik ben altijd aan het multitasken, omdat ik zoveel tegelijk wil en kan doen. En eigenlijk word ik daar juist best heel erg moe van.

Hier in mijn hokje, heb ik al die dingen niet. Ik had een boek, een klein borduurwerkje, de tv en mijn ipad met internet. En dan merk ik dat ik dingen doe, kan doen, waar ik thuis nooit de rust voor neem.
Zo heb ik een heel boek gelezen in een weekend, terwijl ik thuis voor het slapen gaan hooguit een paar bladzijdes voor elkaar krijg (ongeacht hoe leuk of spannend het boek is). Ik heb een borduurwerkje, waar ik al meer dan een jaar mee bezig ben, eindelijk een stuk verder af kunnen krijgen, omdat ik me alléén daarmee bezig hield.

En hoewel er thuis altijd een soort van figuurlijk innerlijk stemmetje heb dat zegt dat ik te weinig doe en meer tegelijk moet doen, heb ik dat hier dus helemaal niet en kom ik heerlijk tot rust....

Dus tja, voor mijn geest geldt dus blijkbaar: hoe saaier,  hoe beter.


ps: de Lightwalk ging door en het was koud, winderig, maar wel gezellig en mooi! Volgend jaar weer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Babbel je mee?