Het is weer eens zover, ik heb weer een 'niet slaap periode'. Dat is voor mij niks nieuws, ik heb het vaker en het gaat ook weer een keer over. Maar voor nu heb ik aan dat laatste gegeven even niks.
Iedere keer als ik heel even in slaap val, heb ik last van flashbacks en nachtmerries en dan wordt slapen niet echt een rustgevende, fijne, ontspannende bezigheid. Dus op de een of andere manier gaat mijn brein zich dan wakker houden, maar door de vermoeidheid worden die dromen/filmpjes nog erger en zo krijg ik een soort van cirkel waar ik (tot op heden) heel lastig uit kan komen.
In zo'n periode worden slaappillen, oftewel mijn chemische vriendjes, een manier om toch nog iets van slaap te pakken en fijne bijkomstigheid: van sommige van die vriendjes heb ik minder tot geen dromen. Super fijn dus die vriendjes, ware het niet dat ze ook gewoon rete-verslavend zijn en ik geen zin heb om een nieuw probleem te kweken, dus ik probeer dat niet al te vaak te doen. Soms is het kiezen tussen twee kwaden.
Ik droomde dat het zomer was en dat ik op het strand was en het was super warm. het was zelfs zó warm, dat ik m’n shirt uittrok, dat dat EINDELIJK ook kón want ik had geen borsten meer.
En het voelde geweldig! De wind rechtstreeks op m’n huid voelen, de zee in duiken en het water op m’n echte, platte borst voelen! Vervolgens naar huis om met plezier (voor het eerst in m’n leven) onder de douche te kruipen en eindelijk te kunnen genieten van het water dat over m’n lichaam liep…
MIJN lijf, zoals het altijd al hoorde te zijn.
En ik voelde me zo fucking gelukkig!!!
Maar toen werd ik wakker en zaten die krengen (aka mijn borsten) er gewoon nog aan en moest ik keihard huilen en daar kan ik niet mee ophouden.
Het is weer eens wat anders….
Dat wakker worden de ware nachtmerrie blijkt te zijn….
Maar toch.
Genderdysforie sucks….
Ik wil dood. (En ja dat gaat over een paar (of wat meer) uur ook weer over….
Maar toch… It sucks...
 |
| foto: internet (source unknown) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Babbel je mee?