21 januari 2017

De keerzijde van de medaille...

Als je me een beetje kent, dan weet je dat ik erg veel vrije tijd heb. En dat zorgt ervoor dat ik ook veel tv kijk. Of eeerder, tv luister, aangezien ik doorgaans zit te multitasken voor de tv en vooral luister naar wat ik 'kijk'. De beelden kan ik er doorgaans zelf wel bij bedenken.
Maar af en toe wordt mijn interesse gewekt en moet ik wel kijken.

Omdat er nog niet genoeg drama in mijn eigen leven te vinden is, kijk ik graag naar 'real life drama' programma's. En een van die programma's is te zien op MTV en heet 'catfish'.

Voor wie het niet kent: in catfish gaan de programma makers op zoek naar het 'ware' verhaal van het hoe en waarom van mensen die vaak al heel lang verliefd op elkaar zijn, maar elkaar niet in het echt kunnen ontmoeten. Er is altijd iets 'fishy' aan deze verhalen. En steeds (of in ieder geval in de meeste gevallen) blijkt het te gaan om een zogenaamde 'catfish': iemand die zich uitgeeft voor een ander.

Vandaag zat ik te kijken naar het verhaal van Carmen. Zij schakelde het programma in voor haar neef Antwane, want hij had al heel lang een relatie met een zekere Tony, die hij via een telefoonlijn had leren kennen, maar die hij nooit ontmoet had. Ook kon hij zelf geen contact opnemen met deze Tony, en zat dus als een soort van wanhopig hondje bij de telefoon te wachten, tot Tony hem weer zou bellen.

Om een heel lang verhaal wat korter te maken. De speurtocht naar Tony, laat zien dat de werkelijke Tony hoogstwaarschijnlijk in de gevangenis zit, maar als ze wat adressen afgaan om te zoeken naar sporen of bekenden van deze Tony, komt de aap uit de mouw. 

Carmen, de nicht van hopeloos verliefde Antwane en degene die de show heeft ingeschakeld om deze Tony te ontmaskeren, blijkt zelf Tony te zijn. De reden die ze geeft voor haar bedrog: Antwane heeft haar drie jaar geleden beledigd en daar wilde ze wraak voor. Al drie jaar lang belazert ze haar neef en beste vriend en op het eerste gezicht lijkt ze ontzettend trots op wat ze bereikt heeft en doet. 

Dat is altijd het moment waarop ik denk: jemig, hoe kun je dit nou toch doen met andere mensen? Hoe kun je zo ziek zijn, want dat vind ik daarvan, dat je een ander bewust zóveel pijn wil (en kan) doen?
Ik snap dat niet! 

Maar het mooie van dit programma, vind ik ook, dat de programma makers met de catfish in gesprek gaan. Niet alleen op het moment van ontmaskeren, maar ook daarna, als de gemoederen wat bedaard zijn. En wat je dan keer op keer ziet, is dat er een heel verhaal achter het verhaal zit. 
In dit geval bleek Carmen helemaal niet zo stoer en hard te zijn als ze zich voordeed. Ja ze wilde wraak, maar ze wilde ook graag aandacht. En nee, ze had geen moment bedacht dat ze haar vriendschap met haar beste vriend en neef op het spel zou zetten door deze stunt.

En negen van de tien keer zit ik te kijken en merk ik bij mezelf dat er binnen een uur een verschuiving in mijn beeldvorming plaatsvindt van: wat een **%*%#}{!  naar: ach ja, dat snap ik wel, eigenlijk is het heel logisch als ik dit zo hoor. Niet handig, maar wel begrijpelijk.

En dat is keer op keer weer een eye opener voor mij, omdat ik heus wel weet dat alles en iedereen een verhaal heeft, maar dat ik dat soms nog wel eens vergeet.
Ik kan heel boos worden als anderen mij en mijn gedrag beoordelen, zonder mijn verhaal te kennen, oordelen zonder mij écht te zien en tóch doe ik soms hetzelfde. 

Maar iedereen heeft een verhaal en dat verhaal maakt je tot wie je bent en wat je doet, 
Volgens mij doet niemand 'slechte dingen' omdat hij/zij dat leuk vindt. Ik denk dat mensen 'slechte dingen' doen als gevolg van hun verhaal. 

Op het moment dat je dat verhaal kent, wordt het gedrag nog niet ok, maar wél (in ieder geval voor mij) begrijpelijker en kan ik meestal meer compassie en begrip opbrengen voor de ander. 

Ik ben dankbaar voor programma's zoals catfish, zelfs al zijn ze zodanig gemanipuleerd dat je wel een bepaald beeld móet krijgen, maar het herinnert mij eraan hoeveel mooier de wereld zou kunnen zijn, als we door gedrag heen kunnen kijken en nieuwsgierig zijn naar de echte persoon achter dit gedrag en diens verhaal.


foto: internet

2 opmerkingen:

  1. Tjee Mick, wat een verhaal, ik moet er echt ff over nadenken voordat ik ga reageren!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Mensen zien alleen wat ze willen zien.. dan denken ze dat ook te zien en reageren ze alleen daarop. Door de jaren ben ik wijzer geworden en weet dat achter elk mens een verhaal schuilt. Maar iemand niet vooroordelen is heel moeilijk, omdat je er mee wordt opgegroeid. Ik probeer oprecht het niet te doen, maar het is wel heel lastig. Met dank aan o.a. de media.

    Programma's zoals je hierboven beschreven hebt, daar kijk ik niet naar... fijn dat je daar een stukje (h)erkenning in vindt.

    Liefs van mij.

    BeantwoordenVerwijderen

Babbel je mee?