13 mei 2017

Dissociëren.... altijd weer een verrassing!

Zoals voor jullie inmiddels waarschijnlijk geen nieuws meer zal zijn: ik hoor stemmen. Dat is voor mij momenteel niks naars meer, niks engs meer en zelfs meestal niet eens meer vervelend. Sterker nog: ik vind het meestal wel gezellig en zelfs leuk.

Een paar van die stemmen, willen mij nog wel eens overnemen, wat je zou kunnen vergelijken met achter het stuur kruipen van de auto, waarin ikzelf in deze metafoor de auto ben. 
Soms krijg ik daar helemaal niks van mee en is het alsof ik me niet in die auto heb bevonden. Op dat soort momenten heb ik een 'gat in mijn geheugen' en heb ik geen idee wat er gebeurd is in dat gat. 
Maar soms is het ook alsof ik achter in de auto zit, met een soort van one way screen tussen de achterbank en de bestuurder, waarbij ik wel hoor en zie wat er gebeurt, maar niet kan reageren.

Welke situatie het ook is, dit heet dissociëren. Het is ooit uit noodzaak geboren, om mij te beschermen en was dus nuttig en zelfs noodzakelijk, maar op dit moment in mijn leven is het niet echt noodzakelijk meer, maar gebeurt het af en toe nog steeds. 

Er zijn echter ook momenten waarop ik er bewust voor kies om het te laten gebeuren. Als ik bijvoorbeeld heel erg moe ben, dan is het soms makkelijker om me er niet tegen te verzetten, maar afspraken te maken met de stem die het meest aan het 'pushen' is. 
En eerlijk is eerlijk, dit is meestal Rik.

Rik is mijn 12 jarige puber, die dol is op gamen en een hekel heeft aan alles wat meisjesachtig is. De grootste hekel heeft hij misschien nog wel aan de jongste telg in mijn hoofd: een klein meisje waar hij niet van weg kan lopen en knettergek van wordt. Als hij teveel frustraties oploopt, wordt hij ontzettend opstandig en wil 'de baas spelen' en als ik daar niks mee doe, niet naar luister, dan neemt hij het stuur over zoals beschreven in de eerste situatie en gebeuren er wel eens dingen die niet zo leuk zijn.

Om dat te voorkomen spreek ik soms met hem af dat hij 'Rik tijd' krijgt. Dat is een tijdsperiode waarin hij de baas mag zijn en mag doen wat hij wil (binnen grenzen en met regels, waar hij zich (meestal) ook aan houdt). Zo ook gisteren.

Hij wilde ongestoord gamen en dat mocht van mij, maar ik moest ook nog boodschappen doen voor het avondeten, dus het mocht maximaal tot 17u. 

Rik vindt het leuk om mij te verrassen en dus heeft hij in zijn 'Rik tijd' ook 'de boodschappen ff gefixt', het lijstje lag namelijk in de keuken.... aardappels, rode paprika, fruit, champignons en broodbeleg... dat stond erop.

Toen ik in de keuken kwam (en de auto bij wijze van spreken pas later dan 19u was afgeleverd) was ik echter wel enigszins verbaasd over wat ik aantrof.... dat stond niet op het lijstje toch???

Rik was behoorlijk boos, want het stond echt wel op het lijstje, alleen de champignons kon hij niet vinden, want hij wist niet wat het was (rik schrijft fonetisch en dan denkt hij dus niet aan sjampenons)! En na zijn uitleg, moest ik stiekem toch wel een beetje lachen...
Aardappels met rode paprika: paprika chips...
Fruit: bubblegum ranja van mixed FRUITS (die overigens verdomd lekker is!)
Broodbeleg: koekjespasta! 

Hoewel ik nu toch echt mijn plannen voor het avondeten moest aanpassen, zeg ik: ik reken het goed.... heel creatief....

(Maar volgende keer doe ik het wel zelf ok?)

foto: uit eigen keuken

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Babbel je mee?