zo dat is er uit!
Gestoord word ik ervan!
Afgelopen dinsdag heb ik weer eens de prikpil gezet gekregen. Toen ik de vorige keer mijn receptje hiervoor op wilde halen bij de apotheek, kreeg ik te horen dat mijn spuit van 1,0 ml niet leverbaar was en kreeg ik een flacon mee van 3,3 ml en de mededeling dat de huisarts dan gewoon wat minder in moest spuiten.
Onder luid gesputter nam ik het in ontvangst. Ik wil namelijk wat me is voorgeschreven en ik wil niet dat de apotheker zelf gaat denken. Dat heeft namelijk al iemand gedaan toen hij dit receptje (voor de zoveelste keer) uitschreef.
Maar ik had weinig keus, want in geen enkele apotheek in mijn woonplaats was mijn versie van 1.0 ml nog te krijgen. Tja, dan kun je dus niet zo veel en dus accepteerde ik het.
De apothekers assistente verzekerde me, dat ik het flaconnetje ook gewoon drie keer kon gebruiken en de doktersassistente beaamde dit. En dus begon ik de voordelen in te zien. Ik kreeg deze vergoed (de kleine versie niet) en ik hoefde niet steeds om een recept te bedelen om vervolgens te horen dat het een week (of langer) levertijd had.
En dus besloten de huisarts assistente en ik, als de huisarts het ermee eens was, om voortaan met die grote pullen te werken. En zo schreef de arts dus die grote versie voor en die kon ik zojuist gaan ophalen.
Althans, dat dacht ik dus....
Want eenmaal daar komt ze aanlopen met de kleine versie. Het receptje ligt ernaast en er staat toch echt de versie van 3,3 ml op. Als ik aangeef dat ik nu dus niet krijg wat is voorgeschreven krijg ik een heel verhaal.
Vorige keer moesten ze die grote meegeven omdat de kleine niet leverbaar was, maar daar waren heel veel fouten meegemaakt, doordat er teveel was ingespoten door de huisarts (assistentes) en dat wilden ze toch niet meer, dus gaf de apotheker de voorkeur eraan om toch gewoon de kleine mee te geven.
Tja, en dan word ik giftig: Stop met zelf denken en voer uit wat er op dat recept staat! Het staat er niet voor niks zo! Er heeft al iemand over nagedacht! En dus zeg ik rustig: het spijt me, maar ik wil wat er op het recept voorgeschreven staat en niet wat jullie apotheker zelf bedacht heeft. En er wordt weer overlegd.
Wederom komt ze naar me toe met de kleine versie.
De apotheker wil toch dat ik de kleine neem, want die grote versie is ook helemaal niet lang genoeg houdbaar.....
Ehm pardon???
Dat was de vorige dan dus ook niet, klopt dat. Ja dat klopte. Dat hebben jullie er toen niet bij gezegd, toen werd gezegd dat ik er gewoon drie keer mee kon doen. Dus als het jullie uitkomt dan maakt het niet uit of de houdbaarheidsdatum verstreken is, en de werkzaamheid dus niet meer gegarandeerd is, maar als ik dan zelf om deze grotere variant vraag vertellen jullie dat wel? Lekker dan, want dat 'niet meer houdbare' spul is wel dinsdag mijn lijf ingespoten!
De apothekers assistente belt de huisarts assistente legt het verhaal aan haar uit en dan krijg ik de telefoon in mijn handen geduwd en gaat de assistente me exact hetzelfde verhaal weer opnieuw uitleggen. Ik geef aan dat ik dat de eerste twee keer ook al gehoord en begrepen had, maar dat het een beetje vreemd is, dat dit de vorige keer niet benoemd is en ik dus verlopen spul in mijn lijf gespoten had. De assistente zegt dat dat inderdaad niet ok is, maar dat er nu even niks anders op zit....
Dus betaal ik braaf mijn kleine spuit weer zelf en verlaat het pand. Compleet opgefokt en door mijn energie heen voor de dag...
En ok, misschien maak ik me druk om niks. Om niet zinvolle en overbodige dingen. Maar als je bij de bakker vraagt om een tijger wit en de bakker geeft je een noten rozijnenbrood omdat hij zelf denkt dat dat beter is, dan neem je daar toch ook geen genoegen mee????
 |
| foto: internet |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Babbel je mee?