Één van mijn favoriete programma's op tv is Puberruil. Voor wie het niet kent: hier ruilen twee (pre)pubers voor een aantal dagen van leven.
Dit programma bestaat al heel erg lang en ik heb zelf het idee dat het vroeger veel heftiger was. Toen werden er volgens mij echt twee pubers geruild die qua ideeën of interesses min of meer lijnrecht tegenover elkaar stonden. Zo kwam een skinhead terecht in een gekleurd gezin en andersom, iemand uit een heel streng gezin kwam terecht in een gezin zonder regels enz.
In de aflevering die ik net gekeken heb, werd er een christelijk meisje van het platteland geruild met een moslim meisje uit de grote stad. Ingrediënten genoeg om er een interessante ruil van te maken dacht ik zo.
De presentator komt tussendoor altijd even langs om te vragen hoe het ze bevalt en zo kwam hij ook bij het christelijk meisje langs. En daar kwam een (in mijn ogen) interessante opmerking uit haar mond.
Ze was samen met de beste vriendin van het moslim meisje een hoofddoek aan het uitkiezen in een winkel en de presentator vroeg haar of ze het naar haar zin had en wat ze van het gezin en het geloof vond.
Ze gaf aan dat ze het een heel aardig gezin vond en dat ze ook respect had voor deze mensen, ook al geloofden ze iets anders dan zij zelf. Of ze ook een hoofddoek zou dragen als haar eigen geloof dat voor zou schrijven? Nee, waarschijnlijk niet, dan zou ze gaan twijfelen aan haar geloof.
De presentator vroeg haar waarom? Ze kwam er niet goed uit, maar zei toen iets opmerkelijks (in mijn ogen en in het kader van de eerdere opmerking over respect): ik blijf toch hopen dat alle mensen ooit christelijk worden.
Dat vond ik toch een beetje apart, maar de presentator vroeg door en ze legde uit dat als mensen niet christelijk zouden worden, ze niet in de hemel terecht zouden komen en dat vond ze zielig.
En toen zat ik dus bijna met mijn bek vol tanden voor de tv....
Daar zit een schattig, lief, blond Hollands meisje die zich serieus zorgen maakt dat andere mensen niet in de hemel komen! Alleen vanwege het feit dat ze niet christelijk zijn.
En daar word ik boos en verdrietig van, want hoeveel ellende wordt er niet door het geloof veroorzaakt? En begrijp me niet verkeerd, ik weet heel goed dat het niet het geloof op zich is dat voor ellende zorgt, maar voor de interpretatie die er door (bepaalde) gelovigen aan gegeven wordt, maar aangezien geloof vaak wordt gepredikt door mensen die er een interpretatie aan geven, gaat dat nogal eens 'mis'.
Hoe arrogant is het van een 'geloof' om te bepalen dat alleen de aanhangers van die specifieke stroming in de hemel komen? Wie zegt dat de hemel niet ook is opgedeeld in verschillende sectoren, net zoals de wereld uit diverse continenten bestaat en die weer uit diverse landen kunnen bestaan?
Is hun god (oh ja, even vergeten er is er maar één) dan zo arrogant dat hij alle ruimte opeist voor zich zelf en zijn mensen? Iets van 'eigen volk eerst'? En hoe zit het dan met 'heb uw naaste lief gelijk uzelf'?
Ik word er opstandig van!
Ik ben al jaren geleden van mijn geloof gevallen, maar als dat niet zo was, zou ik het nu onmiddellijk doen.
Was religie niet bedoeld om een volk hoop te geven? Is het niet de bedoeling dat het belijden van een geloof voor mensen een mooie ervaring zou moeten zijn?
Waarom dan bang maken, verdelen en haat zaaien?
Ik snap het niet...
Leven en laten leven.
Stond dat ook niet in de basis gebruiksaanwijzing van alle religies?
 |
| screenshot uit deze aflevering van Puberruil. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Babbel je mee?