31 juli 2017

Waarom gender neutrale taal wel degelijk belangrijk is....

In de afgelopen week kwam het, voor veel mensen schokkende, bericht van de NS, dat zij in de toekomst hun reizigers op een gender neutrale manier willen aanspreken. In plaats van 'beste dames en heren' nu dus 'beste reizigers'. En meteen barstte er een soort van 'rel' uit.

Wat een onzin, helemaal niet nodig, doe normaal!  Enzovoorts.
De grappen konden uiteraard ook niet uitblijven en bij het zien van die grappen, kan ik het niet helpen dat ik er toch enigszins verdrietig van werd. 

Het feit dat iets voor jou persoonlijk geen probleem is, wil niet zeggen dat het geen probleem is!
Daarom was ik ook heel blij met een messenger berichtje van iemand die ik nog nooit 'live' ontmoet heb. We volgen elkaar op Facebook. 
Zij gaf aan ook het nut niet zo in te zien van gender neutrale taal en vroeg mij, aangezien ik transgender ben en mezelf als non binair (dus noch man, noch vrouw) beschouw, of ik kon uitleggen waarom gender neutrale taal wel degelijk belangrijk is. "Want ook als transgender ben je toch man of vrouw?"

En ik denk dat deze persoon hier exact de spijker op de kop sloeg en duidelijk maakt waar het om gaat: gebrek aan kennis! En dat kan ik op zich niemand kwalijk nemen.

Transgenders zijn steeds meer in de media te vinden en dat is super! Maar wat er gebeurt is, dat er slechts een heel klein deel van de 'transgender populatie' in beeld wordt gebracht, namelijk de mensen die 'geboren zijn in het verkeerde lichaam' en van geslacht wisselen. Om maar even een woord te bedenken: binaire transgenders. Mensen die van het ene uiterste van de lijn, switchen naar het andere uiterste. Man of vrouw. En ja, in die zin, klopt het dat je dan weer man of vrouw bent. 

Maar dit is slechts een kleine groep van de transgenders. Het merendeel van de 'transgender populatie' bestaat uit mensen die zich 'ergens tussenin' bevinden. Mensen die zichzelf niet man of vrouw voelen, of allebei, of af en toe het een en af en toe het ander. Hier zijn weer heel veel verschillende termen voor, die ik jullie zal besparen (kennis moet geleidelijk gedeeld worden, zeg maar). Ik vang deze mensen even onder één noemer: non binair. 

Voor deze mensen is die nieuwe benaming belangrijk, omdat zij door de huidige woorden buitengesloten worden. Zij voelen zich geen dame, geen heer. 

En ik begrijp heel goed, dat mensen die zich prima voelen met het aan hun toegewezen geslacht, zich helemaal niks kunnen voorstellen bij het feit dat er mensen zijn die zich niet man of vrouw voelen. En dat snap ik en daar kan ik eigenlijk maar één zinnig ding op zeggen, namelijk: gefeliciteerd, je hebt ZEKER geen last van genderdysforie!

Maar ik denk dat ook deze mensen, het misschien toch wel begrijpen. 
Stel je bent een man, je ziet er (in jouw ogen) uit als man, je voelt je in alles man. Maar de buitenwereld noemt je steevast een vrouw. Je verbetert ze, zegt dat je toch echt een man was, de laatste keer dat je het checkte, maar toch gebeurt het keer op keer. (Omgekeerd kan natuurlijk ook)
En in zekere zin, wen je er misschien aan, of lukt het je om het naast je neer te leggen. Maar ergens van binnen, raakt het je toch, want je BENT geen vrouw, je bent een man.

Dit is wat non binaire mensen ervaren als het steeds weer gaat over mannen of vrouwen. Niet allemaal overigens, maar de meeste wel.

Dat er nieuwe taal gezocht wordt is op zich wel logisch, want hij/zij en hem/haar kloppen dan ook niet meer. Een voorstel is geloof ik het gebruik van hen/hun. En eerlijk is eerlijk, ik vind dat zelf ook rete ingewikkeld. Maar waarom niet proberen? 

Ik persoonlijk vind het vooral belangrijk dat mensen hun best doen om het goed te doen. Als er iets is dat ik niet wil, is het dat mensen compleet dichtklappen uit angst om het fout te doen. Het is niet erg als je je vergist: zeg sorry, verbeter jezelf en probeer het opnieuw! Een nieuwe taal leren is moeilijk en gaat niet zonder het maken van fouten! Maar oefening baart kunst! 

"Maar hoe weet ik nou hoe iemand genoemd wil worden?"
Goede vraag, dat weet je op zich ook niet! Dus is er maar één ding mogelijk: vraag het (op een fatsoenlijke manier)! Of hou je oren en ogen open. Mensen zullen je verbeteren als je het 'fout' doet. Sta ervoor open en doe je best, meer kun je niet doen. 

En ook na deze tekst, kan ik me voorstellen dat het voor veel mensen een ver van hun bed show is en blijft. Dat het heel moeilijk te snappen is. Ik denk zelf dat er maar één manier is om iets dat je niet begrijpt, te gaan snappen en dat is het stellen van vragen en open en eerlijke conversaties voeren. 
Daarom was ik ook zo blij met de vraag van deze persoon en ons digitale gesprek dat hierop volgde. 
Dus vraagsteller, dank je wel! Je weet wie je bent! 

Ik zou willen dat meer mensen een voorbeeld aan je zouden nemen en zouden vragen om uitleg. 
Een mens is immers nooit te oud om te leren!


foto: internet


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Babbel je mee?