Zucht... alweer zo'n binaire vraag: ben je het één, óf het ander....
Ik word er soms moe(deloos) van!
Ik ben namelijk een seizoensvogel.
In de lente en zomer, spring ik al vroeg, vol energie mijn nest uit en kan ik de hele dag doorgaan tot 22u 's avonds. Want dan moet ik volgens mijzelf opgelegde leefregels naar mijn bed, om uiterlijk om 24u te gaan slapen.
Maar zodra het herfst en winter wordt, de blaadjes vallen en het licht verdwijnt, dan ben ik mijn bed niet uit te branden en ben ik in staat om na mijn ontbijt weer terug mijn nest in te kruipen, omdat ik door mijn energie van de dag heen ben. Het kan ook gerust gebeuren dat ik om uiterlijk 20u al in mijn bed lig.
Kortom, het is niet het één of het ander, het is soms dit, soms dat.
Ik vrees dat dat een beetje de story of my life is.
Maar is dat alleen maar mijn leven???
Ik vraag het me af.
Ik vraag me serieus af of er mensen zijn die altijd en overal 'vroege vogels' zijn.
Of mensen die altijd, elke dag (of moet ik zeggen nacht) 'avondmens' zijn?
ALTIJD zonder uitzondering?
Ik geloof er niks van!
Hoe het ook zij, ik ben in ieder geval blij dat de dagen langzaam aan weer wat langer aan het worden zijn. Dat het vroeger licht aan het worden is en ik dus ook weer automatisch wat vroeger en fitter wakker wordt.
Ik verheug me dan ook op het moment dat de temperaturen zich daar ook weer aan gaan aanpassen!
De winter was fijn: lekker cocoonen onder een deken op de bank met thee, boeken, borduurwerken en thee, maar ik heb ook weer zin in de lente: lekker vroeg op, fiets of wandelroute plannen en met een rugzak op pad!
Kortom: ik ben geen ochtendmens en geen avondmens, ik ben een seizoensmens.
En guess what??? Ik hou van mezelf als seizoensmens!
 |
| foto: eigen baksel |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Babbel je mee?