Later is al lang begonnen....

Het is zondagochtend en ik zit met een tevreden gevoel in mijn pyjama op de bank. Heerlijk onder een slaapzak, met naast mij een kop thee en de afstandsbediening. Op mijn schoot ligt mijn huidige borduurwerk en ik voel een intens gevoel van geluk door mijn lijf gaan. Dit is hoe ik mijn dag het liefst doorbreng: met een gevoel van innerlijke rust!

Ik besluit mijn 'kijklijst' op Netflix eens af te gaan werken en dus klik ik op een documentaire die ik onlangs heb toegevoegd.  Hij heet 'the ultimate guide to penny pinching' en het gaat over mensen die extreem goed zijn in geld besparen.

Nu moet ik toegeven, dat als je mij een beetje zou kennen, ik het ook leuk vind om deals te vinden. Zo zoek ik van tevoren op internet graag uit wat er in welke supermarkt in de buurt (en wat verder over de grens) in de aanbieding is en ga ik eens in de zoveel tijd op boodschappentour. Op die manier haal ik de spullen die ik graag wilde hebben (wat niet automatisch wil zeggen dat ik ze ook nodig heb) redelijk goedkoop in huis. Voor het gemak vergeet ik dan maar even dat benzine óók geld kost, maar hé, ook die haal ik over de grens, dus ook daar bespaar ik op!

Ook vind ik het altijd een sport om, als ik op reis ga, een zo goedkoop mogelijk, maar toch ook wel een goed en veilig onderkomen te vinden. Maar sinds ik met mijn vrienden per ongeluk (omdat het er op internet echt goed uitzag en goede recensies had!) in een soort van ranzig bordeel terecht kwam, heb ik besloten dat ik daar dus niet al te veel meer op wil besparen.

Hoe dan ook, even terug naar de documentaire.
Dit waren mensen die niet aan het besparen waren omdat ze er financieel slecht aan toe waren en 'moesten', maar meer voor de sport, of zelfs voor de kick die het hen opleverde. Van gezinnen die heel veel waardecoupons inleverden en zo 60 pond konden besparen op 65 pond aan boodschappen, tot mensen die hun bruiloft wisten te organiseren voor het bedrag waar je normaal nog geen goede fotograaf van kunt betalen en (voor mij) als toppunt: iemand die zijn vrienden trakteert op een bbq die hem geen cent kost, omdat hij zijn vrienden 'road kill' voorzet (oftewel dode aangereden beesten die hij langs de weg verzameld heeft).

En hoewel ik me bij die laatste meneer toch afvroeg hoeveel vrienden hij ná die bbq nog overhad heb ik toch ergens wel respect voor mensen die zo goed kunnen besparen.

Alleen hoorde ik ze bijna allemaal zeggen: 'zo hebben we weer geld bespaard voor in de toekomst.'
En dat zet mij aan het denken...

Natuurlijk is het goed om over de toekomst na te denken en ook financieel te zorgen dat je een 'appeltje voor de dorst' hebt. Maar hoe groot moet dit appeltje zijn??? En hoe lang wil je het appeltje laten liggen, voor je er gebruik van gaat maken?
Ik weet niet hoe het met de appeltjes gaat die jullie kopen, maar mijn appeltjes gaan rotten, verrimpelen en uitdrogen als ik ze te lang laat liggen.

De toekomst, ja, daar kun je voor sparen, en in zekere zin moet dat ook wel. Maar de toekomst kan ook morgen afgelopen zijn en waar blijf je dan met al je besparingen? Dan ga je dood en heb je al die tijd heel zuinig geleefd, jezelf (en je gezin) dingen ontzegd, omdat je daar later van zou gaan leven. Maar dan is er ineens geen later meer.

Dus...
Later... Vergeet niet NU te leven, want later is al lang begonnen!

foto: internet, (netflix docu)