Zucht….. Het is winter en het heeft een klein beetje gesneeuwd hier. Het grootste deel is al weg, maar nog niet alles.
Ik besluit mezelf even naar buiten te wagen om een frisse neus te scoren. Nu ben ik dol op kou en sneeuw, maar platgetrapte, oude, aangekoekte en vastgevroren sneeuw, zijn niet zo mijn ding. Want hoeveel profiel er ook onder m’n schoenen zit, ik heb steevast het gevoel dat ik op m’n bek ga.
Nu woon ik in een buitenwijk met weinig verkeer, waar de straten wel gestrooid worden, maar de stoep uiteraard niet…. Ik besluit dan ook om m’n wandeling over de straat te doen, waar ik echt serieus niemand in de weg liep….
Op één bromsnor na, die op 2 cm van me vandaan langs gefietst komt en in het lokale dialect zegt dat ik op de stoep moet lopen. De man heeft natuurlijk gelijk, maar toch, dus ik roep hem na ‘bedankt voor de tip’ en wandel, gewoon over de straat, verder.
Zo’n 20 meter verder moet hij de stoep op fietsen op weg naar de winkels en terwijl hij dat probeert, gaat hij acuut onderuit….
En terwijl ik het grondig met het ‘dat heet Karma lul’ van Roy (de oudste puber stem in mij hoofd) eens ben, besluit ik toch maar om, met een vriendelijke nep lach en een welgemeend ‘glad hè?’, meneer een hand toe te steken om hem weer te helpen op te staan…
Ik ben de kwaadste niet...
 |
| foto: internet |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Babbel je mee?