In de wachtkamer....

Ik zit nog steeds in de wachtkamer en inmiddels zit er een ouder echtpaar tegenover me. Heel schattig hand in hand, allebei met een kopje koffie (met suiker!!!) voor hun neus. (Ik durf niet eens water te drinken als ik naar de tandarts moet, laat staan iets met suiker!)

Ze keuvelen samen in het lokale dialect. Dat wil zeggen de meneer keuvelt tegen de mevrouw en de mevrouw humt heerlijk terug. Het is een heel geruststellend geluid en ik kan het niet helpen om ook een beetje te luisteren naar de inhoud van het gesprek.

De meneer heeft blijkbaar een (oud of een nieuw) gebit en heeft te horen gekregen dat hij niet te hard moet bijten. Dat vindt hij raar, want hij bijt toch al die jaren al zo hard, want als hij niet hard bijt dan valt zijn gebit eruit, kijk maar. En tot mijn grote hilariteit, laat hij zijn gebit zomaar vallen... 

Ik kan het niet helpen, maar ik moet lachen.... en nog hardop ook.

Vervolgens is het even stil voor ze weer verder keuvelen en als ik weer opkijk van mijn scherm, zie ik de mevrouw met haar vinger de suiker van de bodem van haar bekertje schrapen en met een enorme grijns in haar mond steken....

Ze geniet met volle teugen zo te zien.

En zo ga ik dan toch met een glimlach de stoel van de tandarts in!

Foto: Internet